رهایی

خردمندی چه حاصلی دارد در زمانی که جهالت مایه سعادت است . وزندگی چه لذتی دارد هنگامی که ما خود را درآن فراموش کنیم . در زندگی تا چه حد آزاد بوده ایم که وقتمان را صرف چیزهایی بکنیم که واقعا دوست داریم انها ر انجام دهیم . گاهی دوست داریم در انتهای شب به بار برویم وبا ازادی کامل مشروب بنوشیم موسیقی ارام گوش کنیم وبا مستی فارغ از همهمه دنیا باشیم و سرخوش سر را بر بالین بگذاریم  ولی در همان حال به مراسم عزاداری میرویم برای اینکه احتمالا در رودربایستی کسانی هستیم یا در پی این هستیم که روابط شغلیمان را گسترش دهیم . چقدر از فعالیتهای ما فعالیتهای هستند که ما فقط فقط برای خوشایند خویشتن خویش به انجام انها روی می اوریم گاهی می اندیشم مسوولیتها و الزامات مار را به اسیر ی گرفته انددر آن حال تمنای وجودم در برابر وضعیت موجود حس رهایی است. من پانزده ساله بودم که رمان فیلسوف فرانسوی با نام ژان ژل ساتر را مطالعه کردم با نام" راه های آزادی " تمنای رهایی" ماتیو" را پس از گذشت 19 سال هنوز به تازگی حس میکنم